Verbum

пацырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

1. Зацыраваць усё, многае.

П. усе шкарпэткі.

2. і без дап. Цыраваць некаторы час.

пацырымо́ніцца гл. цырымоніцца.

пацыфі́зм, -у, м.

Палітычная плынь і светапогляд, якія асуджаюць любыя войны.

|| прым. пацыфі́сцкі, -ая, -ае.

пацыфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік пацыфізму.

|| ж. пацыфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. пацыфі́сцкі, -ая, -ае.

пацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.

1. Трапіць у цэль.

2. Патрапіць зрабіць.

Доўга не магла п., каб зашпіліць верхні гузік.

пацяга́цца гл. цягацца.

пацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Перамясціць, перанесці куды-н. усё, многае.

П. жэрдзе.

2. каго-што і без дап. Цягаць некаторы час.

П. па судах.

3. каго-што. Пакрасці, прысвоіць сабе ўсё, многае.

Яны снапы ў мяне з азярода пацягалі.

4. каго-што за што. Патузаць, паторгаць за што-н.

П. за косы.

пацягну́цца, -цягну́ся, -ця́гнешся, -ця́гнецца; -цягні́ся; зак.

1. Выпрастаць стомленыя ў аднастайнай паставе канечнасці, стан.

П. спрасонку.

2. Пачаць цягнуцца (у 1—8 і 10 знач.).

пацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. гл. цягнуць.

2. што. Пакрыць паверхню чаго-н. тонкім слоем якога-н. рэчыва або абшыць паверхню вопраткі якім-н. матэрыялам.

П. падлогу лакам.

П. кажух сукном.

3. Тое, што і заважыць.

Шчупак пацягнуў пяць кілаграмаў.

4. перан., што. Змагчы выканаць, зрабіць што-н. (разм.).

Ён гэтай работы не пацягне.

5. Пачаць цягнуць (у 1—9, 12—16 знач.).

пацяжэ́ць гл. цяжэць.