Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

паху́каць гл. хукаць.

паху́чы, -ая, -ае.

Духмяны, з моцным прыемным пахам.

Пахучае мыла.

|| наз. паху́часць, -і, ж.

пацалава́цца гл. цалавацца.

пацалава́ць гл. цалаваць.

пацалу́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Дакрананне вуснамі да каго-, чаго-н. як праяўленне любові, ласкі і пад.

Гарачы п.

Працягнуць руку для пацалунка.

паца́пацца гл. цапацца.

пацве́львацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Падражнівацца з кім-н., пасмейвацца з каго-н.

П. з хлопца.

пацве́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго, з каго.

Злёгку дражніць, пасмейвацца з каго-н.

П. палачкай жука.

П. з бяскрыўднай дзяўчынкі.

пацве́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -дзі; -джаны; зак., што і з дадан.

Прызнаць правільнасць чаго-н., засведчыць, пераканаць у верагоднасці чаго-н.

П. думку прыкладам.

Пацвердзі, што я не абманваю.

|| незак. пацвярджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пацвярджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.; прым. пацвярджа́льны, -ая, -ае.

паце́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Час ад часу злёгку сцепацца, рабіць сутаргавыя рухі.

П. ад холаду.