Verbum

пару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

Незаконная высечка лесу, а таксама месца, дзе высякаецца лес.

|| прым. пару́бачны, -ая, -ае (спец.).

Парубачныя рэшткі.

пару́бшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца парубкай, высечкай лесу.

парудзе́ць гл. рудзець.

паружаве́лы, -ая, -ае.

Які паружавеў.

Паружавелыя бакі ягад.

паружаве́ць гл. ружавець.

пару́ка, -і, ДМ -ру́цы, мн. -і, -ру́к, ж.

Прынятая на сябе адказнасць за выкананне, пацвярджэнне чаго-н., зарука.

Аддаць, узяць на парукі каго-н. (на чыю-н. адказнасць).

пару́піцца гл. рупіцца.

па́рус, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Умацаваны на мачце вялікі кавалак моцнай тканіны, якая надзімаецца ветрам і прыводзіць у рух судна.

Ісці на ўсіх парусах.

Падняць парусы (паставіць і разгарнуць парусы на судне).

|| прым. па́русны, -ая, -ае.

П. спорт.

па́руснік, -а, мн. -і, -аў, м.

Паруснае судна.

паруха́вець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць больш рухавым.

Сёння Саўка парухавеў.