Verbum

падле́чвацца гл. падлячыцца.

падле́чваць гл. падлячыць.

падле́шчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая рыба, падобная на ляшча.

падлёдны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца або робіцца пад лёдам.

Падлёдная вада.

Падлёдная лоўля рыбы.

падлі́за, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ліз (разм., пагард.).

Той, хто падлізваецца да каго-н.

падлі́звацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., да каго (разм.).

Дагаджаннем, ліслівасцю дамагацца чыёй-н. прыхільнасці.

П. да начальства.

|| зак. падліза́цца, -іжу́ся, -іжашся, -іжацца; -іжы́ся.

падлі́к, -у, м.

1. гл. падлічыць.

2. мн. -і, -аў. Вынік, падрахунак чаго-н.

Праверыць падлікі.

падліко́вы, -ая, -ае.

Які служыць, прызначаны для падліку.

Падліковая камісія.

Падліковыя машыны.

падлі́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Прыправа, якой паліваюць страву.

Рыба з падліўкай.

падлі́ць, -далью́, -далье́ш, -далье́; -дальём, -дальяце́, -далью́ць і -лію́, -ліе́ш, -ліе́; -ліём, -ліяце́, -лію́ць; -лі́ў, -ліла́, -ло́; падлі́; -лі́ты; зак., што, чаго.

Наліваючы, дадаць.

П. кавы ў кубак.

◊

Падліць масла ў агонь — абвастрыць якія-н. непрыязныя адносіны, пачуцці і пад.

|| незак. падліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.