Verbum

гарлапа́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Моцна крычаць, спяваць.

Г. на ўсю вуліцу.

гарла́сты, -ая, -ае (разм.).

3 моцным, крыклівым голасам.

Г. хлопец.

|| наз. гарла́стасць, -і, ж.

гарлахва́т, -а, М -ва́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто груба, нахабна дамагаецца для сябе найбольшай выгады.

гарла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Гліняны гладыш з вузкім горлам для малака.

|| памянш. гарла́чык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. гарла́чны, -ая, -ае.

гарла́чык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. гарлач.

2. Вадзяная расліна сямейства гарлачыкавых з вялікімі лістамі і жоўтымі ці белымі кветкамі; вадзяная лілія.

|| прым. гарла́чыкавы, -ая, -ае.

гарля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Тое, што і дыхальнае горла.

2. Кадык.

|| прым. гарля́чны, -ая, -ае.

гарманізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Пабудаваць (будаваць) акорды згодна з правіламі гармоніі.

Г. народную песню.

|| наз. гарманіза́цыя, -і, ж.

гармані́раваць, -рую, -руеш, -руе; незак., з чым.

Адпавядаць, супадаць, быць у сугучнасці.

Канец апавядання гарманіруе з агульным настроем.

Шалік гарманіруе з гэтай сукенкай.

гармані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто іграе на гармоніку.

|| прым. гармані́сцкі, -ая, -ае.

гармані́чны, -ая, -ае.

1. гл. гармонія.

2. Мілагучны, стройны.

Гарманічныя гукі.

3. Поўны гармоніі (у 1 знач.), стройнасці.

Гарманічныя рухі.

Гарманічныя фарбы.

|| наз. гармані́чнасць, -і, ж.