Verbum

патае́мны, -ая, -ае.

1. Скрыты ад іншых; сакрэтны.

Патаемнае месца.

Патаемная размова.

2. Загадкавы, таямнічы.

У іх дзеяннях было нешта патаемнае.

|| наз. патае́мнасць, -і, ж.

патайны́, -а́я, -о́е.

1. Сакрэтны паводле сваёй будовы, скрыты.

П. замок.

П. ход.

2. Загадкавы, сакрэтны.

Патайныя людзі.

па́така, -і, ДМ -тацы, ж.

Густое салодкае рэчыва, якое атрымліваецца з крухмалу.

Бурачная п.

|| прым. па́тачны, -ая, -ае.

патака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму ў чым або чаму (разм.).

Тое, што і патураць.

П. дзецям у свавольствах або свавольствам дзяцей.

|| наз. пата́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Не даваць патачкі каму-н.

паталагі́чны, -ая, -ае.

1. гл. паталогія.

2. Хваравіта-ненармальны, рэзка адхілены ад нормы (кніжн.).

Паталагічная з’ява.

патало́гія, -і, ж.

1. Навука аб хваробных працэсах, адхіленнях ад нормы ў арганізме.

2. Хваравітае адхіленне ад нормы.

|| прым. паталагі́чны, -ая, -ае.

Паталагічная анатомія (раздзел медыцыны, які вывучае хваробныя змены ў арганізме шляхам анатаміравання трупаў, даследавання выдаленых пры аперацыі органаў і тканак).

патало́к, -лка́, м. (спец.).

Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата, а таксама (разм.) наогул мяжа, найбольш магчымая норма чаго-н.

патамі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -то́міцца; -то́мімся, -то́міцеся, -то́мяцца; зак.

Стаміцца — пра ўсіх, многіх.

патамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; зак., каго (што).

Стаміць усіх, многіх.

П. коней у дарозе.

патана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Тое, што і тануць.

Вёска патанае ў садах.