Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пасця́гваць, -аю, -аеш, -ае і пасцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Сцягнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. галлё ў кучы.

пасцяка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Сцячы — пра ўсё, многае.

пасчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Тое, што і пасчэпліваць.

пасчышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Счысціць усё, многае.

П. снег з дахаў.

пасчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Счапіць усё, многае.

П. вагоны.

пасчэ́сваць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Счасаць усё, многае (гл. счасаць¹).

пасчэ́сваць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Счасаць усё, многае (гл. счасаць²).

пасшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Сшыць усё, многае; сшыць у многіх месцах.

пасыла́ць гл. паслаць¹.

пасы́лка¹, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. паслаць¹.

2. Запакаваная рэч (рэчы), перасланая (-ыя) каму-н. па пошце або кім-н.

Паштовая п.

Прывёз вам пасылку ад родных.

Быць на пасылках у каго (разм.) — пастаянна выконваць чые-н. дробныя даручэнні.

|| памянш. пасы́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 2 знач.; разм.).

|| прым. пасы́лачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Пасылачная квітанцыя.