Verbum

пастарэ́лы, -ая, -ае.

Які пастарэў, састарэў.

П. чалавек.

пастарэ́ць гл. старэць.

паста́ў¹, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Пара млынавых камянёў.

Млын на два паставы.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

паста́ў², -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Сувой палатна.

У куфры стаялі чатыры паставы палатна.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

паста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

Дастаўка, забеспячэнне прадукцыяй па спецыяльным дагаворы.

П. сыравіны заводу.

пастаўля́ць¹ гл. паставіць¹.

пастаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Паставіць усё, многае.

П. снапы.

П. новыя хаты.

пастаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Загарадка для жывёлы ў полі.

пастаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

Завод-п.

пастая́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (разм.).

Жыхар, асоба, якая часова жыве ў нанятай кватэры.

|| ж. пастая́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.