Verbum

паспрыя́ць гл. спрыяць.

паспуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Спусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. сабак з прывязі.

П. ваду ў канаву.

паспыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што і чаго.

1. Пакаштаваць, паспрабаваць на смак.

П. кураціны.

2. перан. Зведаць у жыцці, на практыцы (разм.).

П. на сваёй скуры што-н. (пераканацца ў чым-н. на сваім вопыце; разм.).

паспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што і без дап.

Правесці які-н. час спяваючы.

П. песні.

паспява́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. гл. паспець¹.

2. Тое, што і спець¹ (разм.).

Збожжавыя паспяваюць да жніўня.

паспява́ць³, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. паспець².

2. Добра вучыцца, паспяхова займацца вучэбнымі прадметамі.

Не паспявае па матэматыцы.

паспяхо́васць, -і, ж.

1. гл. паспяховы.

2. Ступень засваення вучнямі ведаў.

Павысіць п.

Высокая п. навучэнцаў.

паспяхо́вы, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе поспех, удалы.

Паспяховае асваенне тэхнікі.

Паспяхова (прысл.) выканаць абавязацельствы.

|| наз. паспяхо́васць, -і, ж.

паспяша́цца гл. спяшацца.

пасрэ́днасць, -і, ж.

1. гл. пасрэдны.

2. Пасрэдны, бяздарны чалавек (разм.).