Verbum

гасуда́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Кіраўнік, галава манархічнай дзяржавы; цар, імператар.

|| ж. гасуда́рыня, -і, мн. -і, -рынь.

|| прым. гасуда́рскі, -ая, -ае.

гасці́на, -ы, ж. (нар.-паэт.).

1. зб. Госці.

Да нас сабралася вялікая г.

2. Прыём гасцей, частаванне.

Для гасціны ў мяне ёсць і мёд, і цукеркі.

гасці́ная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Пакой для прыёму гасцей, а таксама камплект мэблі для такога пакоя.

гасці́нец¹, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Падарунак (звычайна які-н. ласунак).

Прынесці дзецям г.

|| прым. гасці́нцавы, -ая, -ае.

гасці́нец², -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Вялікая бойкая дарога; тракт.

Даўгінаўскі г.

|| прым. гасці́нцавы, -ая, -ае.

гасці́ніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Дом з мэбляванымі пакоямі для часовага пражывання прыезджых.

|| прым. гасці́нічны, -ая, -ае.

гасці́нны, -ая, -ае.

Які любіць прымаць і частаваць гасцей.

Г. чалавек.

|| наз. гасці́ннасць, -і, ж.

гасці́ць, гашчу́, го́сціш, го́сціць; незак.

Жыць дзе-н. у якасці госця.

Г. у родных.

гасцява́ць, -цю́ю, -цю́еш, -цю́е; -цю́й; незак.

Тое, што і гасціць.

|| наз. гасцява́нне, -я, н.

гасцявы́ гл. госць.