Verbum

аленяво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і аленегадовец.

аленяня́ і аленянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіця аленя.

алерге́н, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Раздражняльнік, які выклікае алергію.

алергі́я, -і, ж. (спец.).

Павышаная адчувальнасць, імунная рэакцыя арганізма да ўздзеяння алергенаў (хваравіты стан).

|| прым. алергі́чны, -ая, -ае.

алеу́ты, -аў, адз. алеу́т, -а, М -у́це, м.

Паўночная народнасць, карэннае насельніцтва Алеуцкіх і Камандорскіх астравоў.

|| ж. алеу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. алеу́цкі, -ая, -ае.

але́шнік, -у, м.

1. Зараснік альхі, альховы лес.

2. Альховыя дровы; будаўнічы матэрыял з вольхі і пад.

Воз алешніку.

|| прым. але́шнікавы, -ая, -ае.

але́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

1. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха.

2. толькі адз. Драўніна, матэрыял гэтага дрэва.

але́я, -і, мн. -і, але́й, ж.

Дарога, абсаджаная з абодвух бакоў дрэвамі, кустамі; прысады, дарожка ў парку або ў садзе.

Бярозавая а.

|| памянш. але́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, але́ек, ж.

|| прым. але́йны, -ая, -ае.