Verbum

пасудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; зак.

1. каго. Засудзіць усіх, многіх.

Усіх злачынцаў пасудзілі.

2. заг. пасудзі́(це). Ужыв. ў знач.: падумай(це), уяві(це) сабе.

Пасудзі сабе, ці можна так рабіць.

3. Пагаварыць, папляткарыць некаторы час (разм.).

пасука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -а́ны і -су́каны; зак., што.

1. Ссукаць, перасукаць усё, многае.

П. усю пражу.

2. і без дап. Сукаць некаторы час.

пасу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Перамясціцца, перасунуцца крыху.

П. наперад.

Пасунься, я сяду.

2. перан. Пайсці далей, наперад у якіх-н. адносінах.

Будаўніцтва пасунулася.

3. Тое, што і сунуцца (у 1 знач.).

4. Павольна пайсці, паплесціся.

Пасунуўся дамоў.

|| незак. пасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 і 2 знач.).

пасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; зак.

1. каго-што. Злёгку перасунуць, перамясціць.

П. стол да сцяны.

2. перан., што. Прасунуць наперад.

П. сваю працу.

|| незак. пасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

пасур’ёзнець гл. сур’ёзнець.

пасуро́вець гл. суровець.

пасу́ху, прысл.

Па сухім месцы, сухім шляхам; посуху.

Ісці п.

па́сха, -і, ж.

Салодкая ежа з тварагу са сметанковым маслам, разынкамі, якая гатуецца ў спецыяльнай форме (у выглядзе чатырохвугольнай піраміды) да Вялікадня.

Тварожная п.

пасхіля́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -я́ецца; -я́емся, -я́ецеся, -я́юцца; зак.

Схіліцца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

Вучні пасхіляліся над сшыткамі.

пасхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Схіліць усіх, многіх або ўсё, многае.