Verbum

непадро́блены, -ая, -ае.

1. Сапраўдны.

Н. дакумент.

2. Шчыры, непрытворны; натуральны.

Непадробленая радасць.

|| наз. непадро́бленасць, -і, ж.

непадро́бны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і непадроблены (у 2 знач.).

|| наз. непадро́бнасць, -і, ж.

непадсту́пны, -ая, -ае.

Такі, да якога нельга звярнуцца з просьбай, пытаннем; ганарысты, фанабэрысты.

|| наз. непадсту́пнасць, -і, ж.

непажада́ны, -ая, -ае.

Такі, якога не жадаюць, які не адпавядае чыім-н. жаданням, інтарэсам.

Непажаданая кандыдатура.

Спазняцца на працу непажадана (прысл.).

|| наз. непажада́насць, -і, ж.

непазбе́жны, -ая, -ае.

Такі, якога нельга пазбегнуць; немінучы.

Непазбежная сустрэча.

Н. фінал.

|| наз. непазбе́жнасць, -і, ж.

непазбы́ўны, -ая, -ае (разм.).

Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца.

Непазбыўная туга.

|| наз. непазбы́ўнасць, -і, ж.

непазнава́льны, -ая, -ае.

1. Які змяніўся настолькі, што яго цяжка пазнаць.

Непазнавальная вёска.

2. Недаступны пазнанню.

У свеце няма нічога непазнавальнага.

|| наз. непазнава́льнасць, -і, ж.

непазна́ны, -ая, -ае.

1. Такі, які яшчэ не вывучаны.

Непазнаныя стыхійныя сілы.

2. Такі, якога не пазналі, не апазналі.

|| наз. непазна́насць, -і, ж.

непако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; незак.

1. Адчуваць неспакой, трывогу; хвалявацца.

Н. перад дакладам.

2. Праяўляць клопат, турбавацца.

Н. за сына.

непако́іць, -ко́ю, -ко́іш, -ко́іць; незак., каго.

1. Выклікаць непакой, трывогу, хваляванне.

Навіна непакоіла яго.

2. Турбаваць каго-н.; прычыняць боль.

Асколак непакоіў раненага.