Verbum

ап’яне́нне гл. п’янець.

ап’яне́ць гл. п’янець.

ап’яні́ць гл. п’яніць.

ап’яня́льны, -ая, -ае.

Які п’яніць, ад якога хмялеюць.

А. пах чаромхі.

апяра́звацца гл. аперазацца.

апяра́зваць гл. аперазаць.

апярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Рухаючыся ў адным напрамку з кім-, чым-н., апынуцца наперадзе, абагнаць.

2. Зрабіць што-н. раней, чым што-н. адбылося.

А. падзеі.

|| незак. апярэ́джваць, -аю, -аеш, -ае і апераджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. апярэ́джанне, -я, н.

апярэ́нне, -я, н.

Пер’е ў птушак.

○

Хваставое апярэнне самалёта (спец.) — вертыкальныя і гарызантальныя плоскасці на задняй частцы самалёта.

апяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закрыць доступ да чаго-н., наклаўшы сургучную пячатку.

А. кватэру.

|| незак. апяча́тваць, -аю, -аеш, -ае; наз. апяча́тванне, -я, н.

апячы́, апяку́, апячэ́ш, апячэ́; апячо́м, апечаце́, апяку́ць; апёк, апякла́, -ло́; апячы́; апе́чаны; зак., каго-што.

1. Агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым і інш. пашкодзіць скуру; абпаліць, прычыніць боль.

А. руку.

А. крапівой ногі.

2. перан. Уразіць, усхваляваць.

Рэзкае слова апякло сэрца.

|| незак. апяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.