Verbum

пастрыно́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго (што).

Стрыножыць усіх, многіх.

П. коней.

пастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Страляць (у 1—4 знач.) зрэдку, час ад часу.

П. з кулямёта.

Пастрэльвае ў вуху.

пастрэ́сваць гл. пастрасаць.

пастскры́птум, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прыпіска ў пісьме пасля подпісу, якая абазначаецца літарамі PS [ад лацінск. postscriptum — «пасля напісанага»].

пасту́кацца гл. стукацца.

пастула́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы, логіцы: зыходнае палажэнне, дапушчэнне, якое прымаецца без доказу.

пастулі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак. (кніжн.).

Выказаць (выказваць) што-н. у якасці пастулата.

П. якое-н. палажэнне.

паступа́льны, -ая, -ае.

Накіраваны ўперад.

П. рух.

|| наз. паступа́льнасць, -і, ж.

паступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак., чым.

Добраахвотна ўступаючы, адмовіцца ад чаго-н.

П. асабістымі інтарэсамі.

|| незак. паступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.

П. высакародна.

2. Залічыцца куды-н.

П. ва ўніверсітэт.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паслаць па назначэнні (пра тое, што паведамляецца, перадаецца); быць дастаўленым куды-н.

Кніга паступіла ў продаж.

П. у шпіталь на лячэнне.

|| незак. паступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паступле́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).