Verbum

апы́рсквальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для апырсквання раслін.

апыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пералік пытанняў па якой-н. тэме, пры зборы якіх-н. звестак; анкета.

апыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Сабраць адказы на якія-н. пытанні.

А. усіх прысутных.

2. Праверыць веды вучняў, студэнтаў і інш., выклікаючы па чарзе.

|| незак. апы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апыта́нне, -я, н.; прым. апыта́льны, -ая, -ае.

А. ліст.

апэ́цкацца гл. пэцкацца.

апэ́цкаць гл. пэцкаць.

апява́ць гл. апець.

апяка́ць¹ гл. апячы.

апяка́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Тое, што і апекаваць.

А. дзяцей.

апяку́н, апекуна́, мн. апекуны́, апекуно́ў, м.

Асоба, якой даручана апека, апякунства над кім-н.

|| ж. апяку́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. апяку́нскі, -ая, -ае.

апяку́нства, -а, н.

Абавязкі апекуна.

Узяць дзяцей пад сваё а.