Verbum

падзе́нне, -я, н.

1. гл. па́даць і пасці.

2. Маральнае разлажэнне, упадак, парушэнне ўсіх маральных асноў.

Дайсці да поўнага падзення.

падзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; зак. (разм.).

Схавацца, знікнуць, прапасці.

Куды падзеліся дзеці? Куды п. ад сораму? Нікуды не падзенешся.

падзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; -дзе́нь; зак., каго-што (разм.).

Схаваць, змясціць, пакласці.

Дзе ты падзеў запалкі?

падзе́я, -і, мн. -і, падзе́й, ж.

Тое, што адбылося, тая ці іншая значная з’ява, факт грамадскага, асабістага жыцця.

Гістарычная п.

Сямейная п.

Міжнародныя падзеі.

|| прым. падзе́йны, -ая, -ае.

падзённы, -ая, -ае.

Які адносіцца да падліку або разліку па днях.

Падзённая плата.

П. заробак.

Працаваць падзённа (прысл.).

падзёншчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Рабочы з падзённай аплатай.

|| ж. падзёншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падзёншчыцкі, -ая, -ае.

падзёншчына, -ы, ж. (уст.).

Падзённая работа.

Працаваць на падзёншчыне.

падзіві́цца, -дзіўлю́ся, -дзі́вішся, -дзі́віцца; зак.

1. гл. дзівіцца.

2. на каго-што, з дадан. сказам і без дап. Паглядзець са здзіўленнем, з цікавасцю.

П. на незвычайны ўраджай.

падзіша́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Тытул манарха ў некаторых краінах Блізкага і Сярэдняга Усходу, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прым. падзіша́хскі, -ая, -ае.

падзо́л, -у, м.

Бедная на пажыўныя элементы шаравата-белая глеба.

|| прым. падзо́льны, -ая, -ае.