Verbum

паджы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве́; зак. (разм.).

Крыху зажыць, падгаіцца.

Рана паджыла.

|| незак. паджыва́ць, -а́е.

падзагало́вак, -о́ўка, мн. -о́ўкі, -о́ўкаў, м.

Другі, дадатковы загаловак.

|| прым. падзагало́вачны, -ая, -ае.

падзакусі́ць, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; зак. (разм.).

Крыху паесці, перакусіць.

Трэба п. з дарогі.

падзарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што, чаго і без дап. (разм.).

Крыху, дадаткова зарабіць.

П. грошай.

|| незак. падзарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

падзві́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Чалавек, які прыняў на сябе цяжкую працу або нягоды, пакуты дзеля дасягнення высокай мэты.

П. навукі.

|| прым. падзві́жніцкі, -ая, -ае.

Падзвіжніцкая праца (самаадданая).

падзві́жніцтва, -а, н. (высок.).

Самаадданая дзейнасць, уласцівая падзвіжніку.

|| прым. падзві́жніцкі, -ая, -ае.

падзе́ж, -дзяжу́, м.

Масавая гібель жывёлы ў час эпідэміі.

|| прым. падзе́жны, -ая, -ае.

падзе́йнічаць гл. дзейнічаць.

падзе́льнасць, -і, ж.

Тое, што і дзялімасць.

падзе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца або выконваецца пад паверхняй зямлі.

Падземныя воды.

Падземныя работы.