Verbum

папаро́бліваць гл. папарабіць.

папа́рыцца гл. парыцца.

папарэ́заць, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж і папарэ́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Рэзаць доўга, неаднаразова.

П. дроў.

папа́с, -у, м.

1. Месца, дзе пасецца жывёла, паша.

Выгнаць карову на п.

2. Тое, што і папаска.

папасвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца і папасва́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Сварыцца доўга, неаднаразова.

папа́свацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Карміць коней у дарозе ў час адпачынку, рабіць папаску.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пасвіцца дзе-н. час ад часу.

3. перан. Мець пажыву, карысць (разм.).

І вы каля яго папасваецеся?

папасе́джваць гл. папасядзець.

папасе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й і папасява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папасе́йваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Сеяць доўга, неаднаразова.

папа́ска, -і, ДМ -па́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Прыпынак у дарозе для кармлення; яда.

Журавы селі на папаску.

папасмяя́цца, -мяю́ся, -мяе́шся, -мяе́цца; -мяёмся, -меяце́ся, -мяю́цца; -ме́йся і папасме́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., з каго-чаго і без дап. (разм.).

Смяяцца доўга, неаднаразова.

Было з чаго там п.