Verbum

панчо́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар па вырабе панчох.

|| ж. панчо́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

па́ншчына, -ы, ж.

1. Пры прыгонным праве: дармавая прымусовая праца сялян на пана.

Адбываць паншчыну.

2. Прыгоннае права (разм.).

|| прым. па́ншчынны, -ая, -ае.

панэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Дарожка для пешаходаў па баках вуліцы; тратуар.

2. Драўляная абшыўка або афарбоўка (першапачаткова — пад дрэва) ніжняй часткі сцен памяшкання (спец.).

Панэлі, размаляваныя пад дуб.

3. У зборным будаўніцтве: жалезабетонная або драўляная пліта, якая з’яўляецца гатовым элементам збудавання (спец.).

4. перан. У некаторых выразах: пра занятак прастытуцыяй.

Пайсці на п. (стаць прастытуткай).

|| прым. панэ́льны, -ая, -ае.

панэляво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грузавы аўтамабіль-платформа для перавозкі панэлей (у 3 знач.).

|| прым. панэляво́зны, -ая, -ае.

паню́х, -у, м.

У выразе: ні за панюх табакі (разм.) — ні за што, дарэмна (прапасці, загінуць).

паню́хаць гл. нюхаць.

паню́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Невялікая колькасць табакі, разлічаная на адзін нюх.

паняве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Сумненне, страта веры.

Годзе жыць у паняверцы!

паняво́лі, прысл.

Насуперак жаданню, незалежна ад яго.

Згадзіцца п.

паняты́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. (афіц.).

Асоба, якая запрашаецца органамі ўлады ў якасці сведкі пры вобыску, вопісе маёмасці і пад.

Запрасіць панятых.