Verbum

пане́сці гл. несці¹.

пане́сціся, -нясу́ся, -нясе́шся, -нясе́цца; -нясёмся, -несяце́ся, -нясу́цца; -нёсся, -не́слася і -нясла́ся, -не́слася і -нясло́ся; -нясі́ся; зак.

Пачаць несціся¹.

Коннік панёсся да лесу.

Панеслася песня.

Чуткі панесліся па вёсках.

па́ні гл. пан.

панібра́цтва, -а, н.

Залішняя бесцырымоннасць, фамільярнасць у абыходжанні з кім-н.

|| прым. панібра́цкі, -ая, -ае.

паніжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

1. Зрабіцца ніжэйшым або размясціцца ніжэй.

Чалавек ад страху паніжэў.

Сонца паніжэла.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшыцца (пра ўзровень, інтэнсіўнасць і пад.).

Напружанне току паніжэла.

пані́зіцца, -ніжуся, -нізішся, -нізіцца; зак.

Зрабіцца больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

Паспяховасць студэнтаў панізілася.

Цэны панізіліся.

Узровень вады панізіўся.

|| незак. паніжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.

пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

панізо́ўе, -я, н.

Мясцовасць па ніжнім цячэнні ракі.

|| прым. панізо́вы, -ая, -ае.

па́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Непераадольны жах і разгубленасць, якія адразу авалодваюць чалавекам або мноствам людзей.

Людзі кідаліся ў паніцы хто куды.

У варожым стане пачалася п.

|| прым. пані́чны, -ая, -ае.

панікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак. (разм.).

Паддавацца паніцы, моцна хвалявацца.