Verbum

парабко́ўскі гл. парабак.

парабко́ўства, -а, н.

Занятак парабка.

парабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Праводзіць час, робячы што-н., займаючыся чым-н.

Што ты цяпер парабляеш?

парабча́нка гл. парабак.

параві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Паравы кацёл або рухавік (спец.).

2. Паравоз або цягнік з паравозам (разм., уст.).

параво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком.

|| прым. параво́зны, -ая, -ае.

паравы́ гл. па́ра².

пара́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне тэксту ўнутры раздзела, якое абазначаецца знакам § (і парадкавым нумарам), а таксама сам гэты знак.

пара́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Урачысты агляд (войск, спартсменаў).

Вайсковы п.

Фізкультурны п.

пара́да, -ы, ДМ -ра́дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

1. Прапанова як дзейнічаць, рада.

Даць добрую параду каму-н. Паслухацца парады таварыша.

2. Сумеснае абмеркаванне чаго-н., кароткая нарада.

Сабрацца для парады.