байстру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., груб.).
Пазашлюбнае дзіця.
бай-ба́й, выкл.
1. Прыпеў пры закалыхванні дзіцяці.
2. Спаць (у дзіцячай мове).
Пайсці б.