Verbum

бага́ты, -ая, -ае; багаце́йшы.

1. Які валодае вялікай маёмасцю, грашовымі сродкамі, заможны.

Б. чалавек.

Б. (наз.) беднага не разумее.

2. Які вызначаецца вялікай колькасцю чаго-н., мноствам даброт.

Б. ўлоў.

Б. край.

3. Які дорага каштуе, вызначаецца раскошай.

Б. касцюм.

4. перан. Які змяшчае ў сабе многа ўнутраных якасцей.

Багатая натура.

багаты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто мае многа грошай, валодае вялікай маёмасцю.

багаце́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і багатыр.

Прагны б.

|| ж. багаце́йка, -і, мн. -і, -е́ек.

багаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца багатым.

Багацее наш край.

|| зак. разбагаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

бага́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Матэрыяльныя каштоўнасці, грошы.

2. Сукупнасць прыродных рэсурсаў.

Прыродныя багацці.

3. Раскоша, шыкоўнасць.

Б. ўбрання.

4. Разнастайныя ўнутраныя якасці каго-н.

Духоўныя багацці людзей.

бага́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Чалавек, які валодае вялікім багаццем.

2. (з вялікай літары). Народнае свята ўраджаю, якое адзначаюць восенню.

Б. з агарода прагнаў, ды ў гумно загнаў (прыказка).

|| ж. бага́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).

баге́ма, -ы, ж., зб.

Прадстаўнікі творчай інтэлігенцыі (мастакі, артысты, музыканты і пад.), а таксама іх бестурботны, легкадумны лад жыцця.

|| прым. баге́мны, -ая, -ае.

баге́т, -у, М -ге́це, м.

Разьбяная або пафарбаваная планка, з якой робяць рамы, карнізы.

Рамы з багету.

|| прым. баге́тавы, -ая, -ае і баге́тны, -ая, -ае.

Багетавая рама.

Багетная вытворчасць.

багі́ня, -і, мн. -і, -гі́нь, ж.

1. У антычнай міфалогіі і некаторых рэлігіях: бажаство жаночага полу.

Б.

Ісіда.

2. перан. Пра жанчыну незвычайнай прыгажосці і грацыі.

Не жанчына, а б.

ба́гна, -ы, ж.

1. Топкае балота, дрыгва.

Праваліцца ў багну.

2. перан. Усё, што засмоктвае і цягне чалавека да адсталасці і коснасці.

Б. мяшчанства.

|| прым. ба́гнавы, -ая, -ае.