Verbum

паляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. гл. ляцець.

2. Пачаць ляцець (у 1—5 знач.).

пам...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. памочнік, напр.: паммайстра, памбух (памочнік бухгалтара), памзаг (памочнік загадчыка).

памага́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Той, хто памагае каму-н. у чым-н., падручны (у 2 знач.).

Абыдземся без памагатых.

2. Прыслужнік, гатовы на любыя дзеянні, учынкі.

памагчы́, -магу́, -мо́жаш, -мо́жа; -мо́г, -магла́, -ло́; -мажы́; зак., каму.

Тое, што і дапамагчы.

П. грашамі.

П. пабудавацца.

Лякарства памагло.

|| незак. памага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

пама́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ма́д, ж.

Пахучая касметычная мазь.

Губная п.

|| прым. пама́дны, -ая, -ае.

пама́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., што (разм.).

Мазаць памадай.

П. губы.

|| зак. напама́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.

|| звар. пама́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. напама́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

пама́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Гатунак мяккіх духмяных цукерак.

Фруктовая п.

памаёмасны, -ая, -ае (афіц.).

Які бярэцца з маёмасці.

П. падатак (на рухомую і нерухомую маёмасць).

памажне́ць гл. мажнець.

пама́занне, -я, н. (уст.).

Царкоўны абрад, які заключаўся ў крыжападобным мазанні ялеем (мірам) у знак благаславення (пры хрышчэнні, узвядзенні на царства, удухоўны сан і інш.).

П. на царства.