Verbum

палісме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах: паліцэйскі.

паліт...

Першая састаўная частка складаных слоў якая адпавядае па знач. слову «палітычны», напр.: палітаддзел, палітзаняткі, палітінфармацыя, палітэканомія.

палітало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае палітычную сістэму і палітычнае жыццё, праблемы ўнутранай палітыкі і міжнародных зносін.

|| прым. паліталагі́чны, -ая, -ае.

паліткатаржа́нін, -а, мн. -жа́не, -жа́н, м.

Рэвалюцыянер, які адбываў царскую катаргу ў перадрэвалюцыйнай Расіі.

|| ж. паліткатаржа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

паліто́, нескл., н.

Верхняя вопратка, звычайна ніжэй каленаў.

Скураное п.

Мужчынскае п.

|| прым. паліто́вы, -ая, -ае (спец.).

паліто́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па паліталогіі.

палі́тра, -ы, ж.

1. Дошчачка, на якой мастак змешвае фарбы.

2. перан. Падбор фарбаў у карціне, колеравая гама.

3. перан. Сукупнасць выяўленчых сродкаў мастака.

Багатая п. пісьменніка.

палітру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба ваенна-палітычнага саставу, якая кіравала палітычнай работай у падраздзяленнях вайсковых часцей Савецкай Арміі (да 1942 г.).

П. роты.

паліту́ра, -ы, ж.

Спіртавы лак, які выкарыстоўваецца для паліроўкі.

|| прым. паліту́рны, -ая, -ае.

палі́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Палітычны дзеяч, асоба, якая займаецца пытаннямі палітыкі; знаўца палітыкі.

Дальнабачны п.