Verbum

папле́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Прут, якім прымацоўваецца салома да лат пры крыцці страхі.

папле́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Таварыш па справе, саратнік.

Паплечнікі па барацьбе.

|| ж. папле́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

паплёт, -у, М -лёце, м., зб.

Пруты, пры дапамозе якіх салома прывязваецца да лат пры крыцці страхі саломай.

паплі́н, -у, м.

Шаўковая, паўшаўковая або баваўняная тканіна з дробным папярочным рубчыкам.

|| прым. паплі́навы, -ая, -ае.

паплы́сці і паплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.

Пачаць плысці, пусціцца ўплаў.

Лодка паплыла ўніз па рацэ.

Паплылі гады за гадамі (перан.).

папо́віч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.

папо́йка, -і, ДМ -по́йцы, мн. -і, -по́ек, ж. (разм.).

Гулянка з багатай выпіўкай, п’янка.

папо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што і з дадан.

Надоўга запомніць (што-н. непрыемнае).

Папомніш, як з такімі звязвацца.

папо́ўна, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Дачка папа.

папо́ўначы, прысл.

Пасля 12 гадзін ночы.