па́мятны, -ая, -ае.
1. Які захаваўся ў памяці; незабыўны.
2. Які служыць для заметак, даведак, для захавання чаго
3. Які служыць для напаміну пра каго-, што
па́мятны, -ая, -ае.
1. Які захаваўся ў памяці; незабыўны.
2. Які служыць для заметак, даведак, для захавання чаго
3. Які служыць для напаміну пра каго-, што
памя́ты, -ая, -ае.
1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.
2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (
||
памя́цца, -мну́ся, -мне́шся, -мне́цца; -мнёмся, -мняце́ся, -мну́цца; -мні́ся;
1.
2. Памарудзіць, праяўляючы нерашучасць, ваганне ў вырашэнні чаго
па́мяць, -і,
1. Здольнасць захоўваць і аднаўляць у свядомасці ранейшыя ўражанні, вопыт, а таксама сам запас уражанняў, якія захоўваюцца ў свядомасці.
2. Успамін пра каго-, што
3. Тое, што звязана з памерлым (успаміны пра яго, пачуцці да яго
Без памяці —
1) без прытомнасці.
2) вельмі моцна (
3) ад каго-чаго. У захапленні (
памя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні́; -мя́ты;
Зрабіць мятым, змяць.
памяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
Ставіць паметкі на чым
памяша́ць
памяшка́нне, -я,
Унутранасць будынка, месца, дзе хто-, што