Verbum

памяня́цца гл. мяняцца.

памяня́ць гл. мяняць.

памяра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Вечназялёнае цытрусавае дрэва, а таксама духмяны кіславата-горкі плод яго.

|| прым. памяра́нцавы, -ая, -ае.

Памяранцавыя галінкі.

памярко́ўны, -ая, -ае.

1. Падатлівы, які лёгка прыстасоўваецца да іншых.

П. чалавек.

2. Які выяўляе мяккасць, цярпімасць; добразычлівы.

П. тон выступлення.

3. Які прытрымліваецца сярэдзіны, не схільны да крайнасцей.

Памяркоўныя погляды.

|| наз. памярко́ўнасць, -і, ж.

памярцве́лы, -ая, -ае.

З прыметамі смерці, смяротна бледны.

П. твар.

памярцве́ць гл. мярцвець.

па́мятацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца і памята́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Тое, што і помніцца.

па́мятаць, -аю, -аеш, -ае і памята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што, пра каго-што і аб кім-чым.

Тое, што і помніць.

па́мятка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Кніжка, лісток з кароткімі настаўленнямі на які-н. выпадак, з кароткімі звесткамі пра каго-, што-н.

Скласці памятку турыста.

па́мятлівы, -ая, -ае.

Які мае добрую памяць.

|| наз. па́мятлівасць, -і, ж.