Verbum

паўсклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і паўскла́дваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Ускласці ўсё, многае.

П. мяхі на воз.

паўско́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Ускапаць усё, многае.

П. грады.

паўсло́ва, -а, н.

Палавіна слова.

Напісаць п.

З паўслова разумець (з першых слоў, з намёку; разм.). На п. выклікаць каго-н. (для кароткай размовы; разм.). На паўслове спыніцца (рэзка спыніць пачатую гаворку).

паўсме́рць, -і, ж.

У выразе: да паўсмерці (разм.) — вельмі моцна (пра што-н. адмоўнае).

Змарыўся да паўсмерці.

Збіць да паўсмерці.

паўсо́н, -сну́, м.

Стан, блізкі да сну.

Знаходзіцца ў паўсне.

паўсо́нны, -ая, -ае.

Які засынае або не зусім прачнуўся.

П. выгляд.

П. стан.

паўспуха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Успухнуць — пра ўсё, многае.

Пальцы паўспухалі ад холаду.

паўстава́ць¹, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; зак.

Устаць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паўстава́ць² гл. паўстаць.

паўста́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Удзельнік паўстання.

|| прым. паўста́нцкі, -ая, -ае.

П. атрад.