Verbum

папе́рад (разм.).

1. прысл. Уперад.

Жанчына пайшла п., паказваючы, куды трэба пад’язджаць.

2. прысл. Спачатку, раней.

П. памый рукі, а потым садзіся за стол.

3. прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на прадмет ці асобу, раней за якія кім-, чым-н. было ўтворана якое-н. дзеянне.

Ён з’явіўся п. усіх.

папераджа́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца папярэджаннем, служыць для перасцярогі ад чаго-н.

П. стрэл.

2. Вельмі ветлівы, прыязны, паслужлівы.

Папераджальныя адносіны.

|| наз. папераджа́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

папераджа́ць гл. папярэдзіць.

папе́радзе.

1. прысл. На некаторай адлегласці перад кім-, чым-н.

Ён ішоў п., а мы за ім.

2. прыназ. з Р. Паказвае на становішча перад кім-, чым-н.

Ісці п. калоны.

паперакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паперакі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Перакідаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каменне пад сцяну.

папераклада́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е і паперакла́дваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Перакласці ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

П. у пакоях падлогу.

папераклада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Перакласці з адной мовы на другую ўсё, многае.

П. творы Якуба Коласа на іншыя мовы.

паперако́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Перакапаць усё, многае.

паперако́шваць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Перакасіць¹ усё, многае.

П. рамы.

паперако́шваць², -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Перакасіць² усё, многае.

П. межы.