упрыго́жанне, -я,
1.
2.
упрыго́жанне, -я,
1.
2.
упрыго́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца;
Набыць прыгожы, святочны выгляд.
||
упрыго́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны;
Надаць каму-, чаму
||
||
упрыку́ску,
Адкусваючы па кавалачках цукар (у адрозненне ад слова «унакладку»).
упры́сядкі,
Танцаваць, прысядаючы з папераменным выкідваннем ног.
упрыты́к,
Шчыльна прымыкаючы, ушчыльную.
упрэ́гчы¹, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -ро́жаны;
Тое, што і запрэгчы.
||
||
упрэ́гчы², -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны;
Тое, што і упражыць.
упрэ́лы, -ая, -ае.
1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.
2. Упацелы, упараны (
упрэ́ць