Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пако́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Правесці некаторы час, коўзаючыся.

П. на лёдзе.

пако́ўка¹ гл. пакаваць.

пако́ўка², -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж. (спец.).

Загатоўка, апрацаваны каваннем або штампаваннем кавалак металу.

|| прым. пако́вачны, -ая, -ае.

пако́ўны, -ая, -ае.

Ёмісты, здольны многа змясціць чаго-н.

П. куфар.

|| наз. пако́ўнасць, -і, ж.

пако́ша, -ы, мн. -ы, -ко́ш і -аў, ж.

Скошаная сенажаць.

|| прым. пако́шавы, -ая,-ае.

пакра́жа, -ы, мн. -ы, -ра́ж, ж.

1. гл. красці.

2. Украдзеная рэч.

Адшукаць пакражу.

пакра́паць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак.

Выпасці (пра дробны дождж).

Дождж пакрапаў і перастаў.

пакра́пваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Злёгку, з перапынкамі крапаць (пра дождж).

Стаў п. дождж.

пакрапі́ць гл. крапіць.

пакрасава́цца гл. красавацца.