Verbum

упрага́ць гл. упрэгчы.

упра́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Спражыцца да поўнай гатоўнасці (пра гарох, боб, семкі).

упра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Спражыць да поўнай гатоўнасці (гарох, боб, семкі).

У. гарох.

|| незак. упра́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упра́жванне, -я, н.

упрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., каго (што) з інф.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упро́шванне, -я, н.

упраўле́нне, -я, н.

Буйная адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіной дзейнасці.

Цэнтральнае статыстычнае ў.

У. чыгункі.

|| прым. упраўле́нчы, -ая, -ае.

упра́ўны, -ая, -ае.

Спрытны і жвавы ў рабоце.

У. чалавек.

|| наз. упра́ўнасць, -і, ж.

упра́ўскі гл. управа².

упрыгажэ́нне, -я, н.

1. гл. упрыгожыць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет для аздаблення каго-, чаго-н.

Ляпныя ўпрыгажэнні.

упрыгажэ́нства, -а, н.

У архітэктуры, а таксама ў мастацкай і публіцыстычнай мове: імкненне да лішніх, неапраўданых аздабленняў.

Выразная мова, тонкі гумар не патрабуюць упрыгажэнства.

упрыгля́дку, прысл. (жарт.).

Пра чаяпіцце: без цукру, толькі гледзячы на цукар.

Піць чай у.