Verbum

пагрузі́ць гл. грузіць.

пагру́зка гл. грузіць.

пагрузне́ць гл. грузнець.

пагру́знуць, -ну, -неш, -не; пагру́з, -зла; -ні; зак.

Завязнуць у чым-н. грузкім.

Машыны пагрузлі ў гразі.

пагру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Самаходная машына для пагрузкі і разгрузкі матэрыялаў і перамяшчэння іх на невялікую адлегласць.

Аўтаматычны п.

пагры́зціся гл. грызціся.

пагрэ́баваць гл. грэбаваць.

пагрэ́бці, -грабу́, -грабе́ш, -грабе́; -грабём, -грабяце́, -грабу́ць; пагро́б, -рэ́бла; -рабі́; зак., што.

1. Згрэбці ўсё, многае.

2. і без дап. Грэбці некаторы час.

П. сена да абеду.

пагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -э́ты; зак., каго-што.

Грэць некаторы час.

П. рукі каля печы.

◊

Пагрэць (нагрэць) рукі — нажыцца за чый-н. кошт.

|| звар. пагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца.

пагубі́ць гл. губіць.