Verbum

паві́слы, -ая, -ае.

Які павіс, абвіс.

Павіслыя струкі фасолі.

паві́снуць гл. віснуць.

павіта́цца гл. вітацца.

павіта́ць гл. вітаць.

павіту́ха¹, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж. (уст.).

Жанчына, якая дапамагае пры родах.

павіту́ха², -і, ДМ -ту́се, ж.

Пустазелле сямейства павітухавых, сцябло якога абвіваецца вакол іншых раслін і высмоктвае з іх сокі.

|| прым. павіту́хавы, -ая, -ае.

павія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Малпа з падоўжанай мордай і ярка афарбаванымі сядалішчнымі мазалямі.

|| прым. павія́навы, -ая, -ае.

паво́ддаль, прысл.

На некаторай адлегласці ад чаго-н.

Адышоўся і стаў п.

паво́дзіны, -дзін.

Спосаб жыцця і дзеянняў.

Культурныя п.

П. вучняў.

Чалавек прыкладных паводзін.

Вывучаць п. жывёл.

|| прым. паво́дзінскі, -ая, -ае (спец.).

П. этыкет.

паво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

◊

Паводзіць сябе — прытрымлівацца якіх-н. паводзін, трымаць сябе якім-н. чынам.

Сціпла п. сябе.

Ён паводзіў сябе па-джэнтльменску.