Verbum

галу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Круглы камяк, шарык, скачаны з чаго-н. мяккага.

Г. цеста.

2. мн. Страва ў выглядзе клёцак з дранай бульбы або мукі, звараная на булёне ці на малацэ.

|| прым. галу́шачны, -ая, -ае.

галчаня́ і галчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня галкі.

галчы́ны гл. галка¹.

га́лы, -аў, адз. гал, -а, м.

1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.

2. Французы (уст., паэт.).

|| прым. га́льскі, -ая, -ае.

галыцьба́, -ы́, ж., зб. (разм.).

Бедната, бедныя людзі.

галы́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Голае дзіця, голы чалавек.

2. Невялікі круглы гладкі камень.

гальвана...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. гальванічны, напр.: гальванаакустыка, гальванамагнітны, гальванапластыка, гальванастэгія.

гальванізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Падвергнуць (падвяргаць) гальванізацыі.

гальваніза́цыя, -і, ж.

Прымяненне пастаяннага электрычнага току для лекавых мэт або для пакрыцця слоем металу якіх-н. прадметаў.

|| прым. гальванізацы́йны, -ая, -ае.

гальвані́чны, -ая, -ае.

Які выкліканы, атрыманы шляхам хімічных рэакцый: пра элекгрычны ток.

Гальванічныя элементы.