Verbum

арназе́рыс

(н.-лац. arnoseris)

травяністая расліна сям. складанакветных з залаціста-жоўтымі кветкамі, пашыраная ў Еўропе.

арна́мент

(лац. ornamentum = упрыгожанне)

жывапісны ўзор з рытмічна размешчаных геаметрычных, раслінных і жывёльных элементаў.

арнамента́льны

(ад арнамент)

1) які з’яўляецца арнаментам, складаецца з арнаменту (напр. а. роспіс);

2) пышны, вычварны; багаты на ўпрыгожанні (напр. а-ая проза).

арнамента́цыя

(фр. ornamentation, ад лац. ornamentum = упрыгожанне)

1) упрыгожванне арнаментам;

2) тое, што і арнаментыка.

арнаме́нтыка

(ням. Ornamentik, ад лац. ornamentum = упрыгожанне)

1) сукупнасць элементаў арнаменту ў якім-н. стылі, творы мастацтва;

2) сукупнасць музычных гукаў, якія аздабляюць асноўную меладычную лінію.

арна́т

(польск. ornat, ад лац. ornatus)

рыза ксяндза.

арна́тус

(лац. ornatus)

рыба атрада карпападобных, якая водзіцца ў Амазонцы і Гвіяне; на Беларусі гадуецца як акварыумная.

арнау́тка

(укр. арнаутка, ад тур. arnaut = албанец)

гатунак яравой цвёрдай пшаніцы са шклопадобным белым зернем.

арні́ка а́рніка

(н.-лац. arnica)

травяністая расліна сям. складанакветных з кветкамі розных колераў у суквеццях, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Еўразіі; купальнік.

арніта-

(гр. ornis, -ithos = птушка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «птушка».