Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

азааспермі́я

(ад а- + заа- + сперма)

адсутнасць у сперме сперматазоідаў.

азабензо́л

(ад гр. ozo = пахну + бензол)

найпрасцейшае араматычнае азазлучэнне, крышталічнае аранжава-чырвонае рэчыва.

азаге́на

(н.-лац. asagena)

павук сям. цянётнікаў, які жыве на адкрытых сухіх месцах.

азаге́ны

(ад азот + -ген)

рэчывы для халоднага фарбавання; прадукты, якія выкарыстоўваюцца для сінтэзу азафарбавальнікаў непасрэдна на валакністых матэрыялах.

азакеры́т

(ад гр. ozo = пахну + keros = воск)

мінерал групы нафтавых бітумаў белага, жоўтага, бурага або зялёнага колеру; выкарыстоўваецца ў радыё-, электратэхніцы, парфумернай і лакафарбавай прамысловасці, медыцыне; горны воск.

азакерытатэрапі́я

(ад азакерыт + тэрапія)

метад цеплалячэння з выкарыстаннем азакерыту.

аза́лія

(н.-лац. azalea, ад гр. azaleos = сухі)

садовая форма рададэндрана з белымі, ружовымі, чырвонымі або жоўтымі кветкамі.

азанава́ць

(ад азон)

1) ператвараць у азон (пра кісларод);

2) рабіць азанізацыю.

азана́льнасць

(ад а- + зона)

пашырэнне пэўнай прыроднай з’явы незалежна ад занальных асаблівасцей тэрыторыі.

азана́льны

(ад а- + занальны)

пашыраны незалежна ад занальных асаблівасцей тэрыторыі (напр. а-ая расліннасць).