Verbum

азі́д

(ад азот + гр. eidos = выгляд)

соль азоціставадароднай кіслаты; выкарыстоўваецца пераважна як выбуховае рэчыва.

азі́льскі

(ад фр. Mas-d’Azil = назва пячоры ў Францыі);

а-ая культура — археалагічная культура плямёнаў ранняга мезаліту.

а́зімут

(ар. as-simüt, мн. ад assamt = дарога)

1) астр. вугал паміж плоскасцю мерыдыяна дадзенага пункта і вертыкальнай плоскасцю, якая праходзіць праз гэты пункт і аб’ект назірання;

2) геад. вугал, які ўтвараецца зададзеным напрамкам руху і напрамкам на поўнач (параўн. пеленг 1).

азі́ны

(ад азот)

шасцічленныя гетэрацыклічныя злучэнні, якія змяшчаюць не менш як адзін атам азоту і выконваюць важную ролю ў працэсах жыццядзейнасці.