Verbum

артысты́чны

(фр. artistique)

1) які мае адносіны да артыста, уласцівы яму (напр. а-ыя здольнасці, а-ая натура);

2) які вызначаецца артыстызмам, высокім майстэрствам, віртуознасцю.

арты́т

(ад гр. orthos = прамы)

мінерал класа сілікатаў бурага колеру, радыеактыўны; з’яўляецца сыравінай для атрымання рэдказямельных элементаў.

артышо́к

(ням. Artischocke, ад ар. al-charshof)

травяністая расліна сям. складанакветных з трубчастымі, мясістымі фіялетавымі кветкамі, пашыраная ў Міжземнамор’і і на Канарскіх астравах.

артэзія́нскі

(фр. artesien, ад Artua = назва французскай правінцыі)

які знаходзіцца ў глыбокіх ваданосных слаях пад натуральным ціскам;

а. калодзеж — калодзеж з труб, які падае глыбінную напорную ваду.

артэ́мія

(н.-лац. artemia, ад гр. artema = падвеска)

рачок падкласа жабраногіх, які жыве ў салёных азёрах і ліманах, а таксама разводзіцца на рыбазаводах на корм рыбнай моладзі.

артэрыі́т

(ад артэрыя)

запаленне сценак артэрыі.

артэ́рыя

(гр. arteria)

1) крывяносны сасуд, па якім кроў ад сэрца паступае ў розныя органы цела (напр. сонная а.);

2) перан. важны шлях зносін (транспартная а.).

артэрыясклеро́з

(ад артэрыя + склероз)

хранічнае захворванне артэрый, якое характарызуецца пашчыльненнем іх сценак.

артэфа́кт

(лац. artefactum = умела зробленае)

працэс, які ўзнікае часам пры даследаванні арганізма пад уздзеяннем на яго саміх умоў даследавання.