Verbum

арапа́йма

(н.-лац. arapaima)

рыба атрада селядцовых даўжынёй да 4 м, якая водзіцца ў басейне ракі Амазонкі.

ара́р

(гр. horarion)

частка адзення дыякана ў выглядзе перавязі, расшытай крыжамі, што надзяваецца на левае плячо.

ара́с

(фр. arras, ад Arras = назва горада ў Францыі)

дыван ручной работы, вытканы ў французскім горадзе Арас, цэнтры шпалернага ткацтва ў 14—15 ст.

ара́т

(манг. arat)

жывёлавод у Манголіі.

ара́тар

(лац. orator)

1) асоба, якая выступае з прамовай; прамоўца;

2) той, хто валодае майстэрствам слова, красамоўствам.

арато́рыя

(іт. oratorio)

буйны музычны твор для хору, салістаў-спевакоў і аркестра.

араты́п

(ад гр. oros = гара + -тып)

наборна-друкавальная машына, аналагічная лінатыпу, але забяспечаная замест матрыц патрыцамі, а замест адліўнога апарата друкавальным.

араўкары́ты

(ад ісп. Arauco = назва чылійскай правінцыі)

рэшткі ствалоў хвойных дрэў, якія сустракаюцца ў адкладах пермскага перыяду (гл. палеазой).

араўка́рыя

(н.-лац. araucaria, ад ісп. Arauco = назва чылійскай правінцыі)

вечназялёнае хвойнае дрэва сям. араўкарыевых, пашыранае пераважна ў Паўд. Амерыцы і Аўстраліі.

араўру́т

(англ. arrowroot, ад arrow = страла + root = корань)

сарты крухмалу, якія атрымліваюцца з карэнішчаў раслін роду маранта, клубняў куркумы і некаторых іншых трапічных відаў класа аднадольных.