Verbum

акрыла́ты

(ад акрыл)

арганічныя злучэнні, солі і эфіры акрылавай кіслаты.

акрыта́рхі

(ад гр. akritos = няясны + arche = паходжанне)

група выкапнёвых аднаклетачных марскіх водарасцей або іх цыстаў незразумелага паходжання акруглай, эліпсападобнай, шматвугольнай формы з гладкай або зярністай кропкавай паверхняй, часам з вырастамі, вядомая ад пратэразою.

акрыхі́н

(ад лац. асег, acris = востры + хінін)

фарм. сінтэтычны супрацьмалярыйны прэпарат.

акрыцы́д

(ад лац. acer, acris = востры + -цыд)

лекавы прэпарат для барацьбы з мікробамі, антысептык.

акрэдытава́ць

(фр. accréditer, ад лац. accredere = давяраць)

1) прызначыць каго-н. дыпламатычным прадстаўніком пры ўрадзе іншай дзяржавы або пастаянным прадстаўніком дзяржавы пры міжнароднай арганізацыі;

2) даручыць каму-н. атрымаць грошы або весці гандлёвыя аперацыі.

акрэдыта́цыя

(фр. accréditation, ад лац. accredere = давяраць)

афіцыйнае прызначэнне дыпламатычнага прадстаўніка пры ўрадзе іншай дзяржавы або пастаяннага прадстаўніка дзяржавы пры міжнароднай арганізацыі.

акрэдытыу́ны

(лац. accreditivus)

вярыцельны (напр. а-ая грамата).

акрэдыты́ў

(фр. accréditif, ад лац. accreditivus = вярыцельны)

1) дакумент на права атрымання кім-н. пэўнай сумы грошай у ашчадным банку;

2) від банкаўскага рахунка, паводле якога ажыццяўляюцца безнаяўныя разлікі;

3) вярыцельная грамата, якая пацвярджае паўнамоцтвы дыпламатычнага прадстаўніка пры ўрадзе іншай дзяржавы.

акрэманіёла

(н.-лац. acremoniella)

недасканалы грыб сям. дэмацыевых, які развіваецца на розных раслінных субстратах, у глебе, на сельскагаспадарчых культурах.

акрэ́цыя

(лац. accretio)

захоп нябесным целам рэчыва з акаляючай міжпланетнай прасторы, напр. захоп Зямлёй метэорнага рэчыва.