Verbum

акцёр

(фр. acteur, ад лац. actor = выканаўца)

артыст, які выконвае ролі ў тэатры і кіно.

акцыдэ́нтны

(лац. accidens, -ntis)

1) выпадковы, пабочны, неістотны;

2) звязаны з выкананнем дробных друкарскіх работ (бланкаў, анкет, атэстатаў, аб’яў, афіш, ярлыкоў і інш.).

акцыдэ́нцыя

(лац. accidentia = выпадак)

1) выпадковая, мінучая, неістотная ўласцівасць;

2) выкананне дробных друкарскіх работ (бланкаў, анкет, атэстатаў, аб’яў, афіш, ярлыкоў і інш.).

акцы́з

(фр. accise)

ускосны падатак за продаж тавараў шырокага ўжытку, які ўключаецца ў цану тавару.

а́кцыя​¹

(польск. akcja, ад лац. actio = дзеянне)

дзеянне, накіраванае на дасягненне якой-н. мэты (напр. дыпламатычная а., палітычная а.).

а́кцыя​²

(фр. action, ад лац. actio = дзеянне)

каштоўная папера, якая сведчыць аб грашовым укладзе яе трымальніка ў прадпрыемства і аб яго праве на атрыманне адпаведнай часткі прыбытку гэтага прадпрыемства.

акцыяне́р

(фр. actionnaire)

удзельнік прадпрыемства, заснаванага на акцыях; уладальнік акцый.

акцыяне́рны

(ад фр. actionnaire = акцыянер)

заснаваны на акцыях;

а-ае таварыства — асноўная арганізацыйная форма прадпрыемстваў, капітал якіх утвараецца шляхам продажу акцый.

акцэ́нт

(лац. accentus)

1) асаблівасці вымаўлення, якія праяўляюцца пры размове чалавека не на роднай мове;

2) націск у слове, а таксама знак націску;

3) перан. падкрэсліванне асобных думак, слоў пры гаворцы;

зрабіць а. на чым.-н. — звярнуць увагу на што-н.;

4) муз. выдзяленне гуку або акорда шляхам яго ўзмацнення.

акцэнтава́ць

(лац. accentuare)

1) выразна вымаўляць, падкрэсліваючы гукі, словы, выразы;

2) перан. падкрэсліваць асобную думку ў выказванні;

3) муз. выдзяляць гук або акорд шляхам яго ўзмацнення.