Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

артратамі́я

(ад артра- + -тамія)

хірургічная аперацыя ўскрыцця сустава.

артро́з

(н.-лац. arthrosis, ад гр. arthron = сустаў)

хранічнае захворванне суставаў, звязанае з парушэннем абмену рэчываў.

артрозаартры́т

(ад артроз + артрыт)

абвастрэнне хранічнага запалення суставаў пры інфекцыі.

артры́т

(фр. arthrite, ад гр. arthron = сустаў)

запаленне суставаў інфекцыйнага паходжання.

артрыты́зм

(ад артрыт)

схільнасць да захворвання суставаў у выніку парушэння абмену рэчываў.

артштэ́йн

(ням. Ortstein)

цёмна-бурая скарынка або праслойка пяску ці пясчаніку, што утвараецца ў ніжнім гарызонце некаторых падзолістых і лясных глеб; рудзяк.

арты́кль

(фр. article, ад лац. articulus = член, раздзел)

службовае слова, якое дадаецца ў некаторых мовах да назоўніка для адрознення яго роду, пэўнасці ці няпэўнасці.

артыко́н

(ад гр. orthos = прамы + eikon = адлюстраванне)

тэлевізійная электронна-прамянёвая трубка для пераўтварэння светлавога адлюстравання ў электрычныя імпульсы; больш адчувальная, чым іканаскоп, выкарыстоўваецца пры перадачы адлюстравання тэлебачаннем пры слабой асветленасці.

арты́кул

(лац. articulus)

1) навуковы або публіцыстычны твор невялікага памеру ў часопісе, зборніку, газеце;

2) раздзел, параграф у афіцыйным дакуменце;

3) тып вырабу, тавару (напр. а. тканіны).

артыкулява́ць

(фр. articuler)

лінгв. утвараць артыкуляцыю.