Verbum

артаско́п

(ад арта- + -скоп)

прыбор для даследавання крышталічных цел у спалярызаваным святле.

артасці́ха

(ад арта- + гр. stichos = лінія)

вертыкальная лінія, якую можна ўмоўна правесці паміж асновамі лісця або бакавых каранёў, размешчаных адзін пад адным.

артатрапі́зм

(ад арта- + трапізм)

здольнасць бакавых органаў раслін расці паралельна на-прамку раздражнення (святла, хімічнага рэчыва і інш.); параўн. плагіятрапізм.

артаферы́ты

(ад арта- + ферыты)

ферыты рэдказямельных элементаў, якія крышталізуюцца ў структурным тыпе пераўскіту.

артахраматыза́цыя

(ад арта- + гр. chroma, -atos = колер)

павелічэнне колераадчувальнасці фатаграфічнай эмульсіі ўвядзеннем у яе сенсібілізатараў, якія робяць эмульсію больш успрымальнай да зялёных і жоўтых прамянёў (параўн. панхраматызацыя).

артахраматы́чны

(ад арта + храматычны)

які мае павышаную адчувальнасць да зялёных і жоўтых прамянёў (напр. а-ая плёнка).

артацэ́нтр

(ад арта- + цэнтр)

мат. пункт перасячэння вышынь трохвугольніка.

артза́нд

(ням. ortsand)

разнавіднасць артштэйну, што ўтвараецца ў пясчаных падзолістых грунтах.

арто́нія

(н.-лац. arthonia)

накіпны сумчаты лішайнік сям. артоніевых, які расце на кары лісцевых Дрэў.

арто́трыхум

(н.-лац. orthotrichum)

лістасцябловы мох сям. артотрыхавых, які расце на ствалах дрэў, зрэдку на камянях.