Verbum

армі́раваць

(лац. armare = умацоўваць)

умацоўваць матэрыял або часткі канструкцыі элементамі з больш трывалага матэрыялу, напр. уводзіць у бетон стальную арматуру, у шкло металічную сетку.

а́рмія

(фр. armée, ад лац. armatus = узброены)

1) сукупнасць узброеных сіл дзяржавы;

2) сухапутныя ўзброеныя сілы ў адрозненне ад марскіх і паветраных;

3) злучэнне з некалькіх корпусаў або дывізій, прызначанае для вядзення ваенных аперацый (напр. танкавая а.);

4) перан. вялікая колькасць людзей, аб’яднаных агульнай справай (працоўная а.).

армрэ́стлінг

(англ. armwrestling, ад arm = рука + wrestling = упартая барацьба)

сп. від барацьбы, пераадоленне намаганняў рукі партнёра сваёй рукой (з апорай локцямі на стол).

армю́р

(фр. armure)

разнавіднасць перапляцення нітак у дробнаўзорыстай тканіне.

армя́к

(тат. ärmäk)

старадаўняя сялянская верхняя адзежына з тоўстага саматканага сукна.