Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аркестрыён

(фр. orchestrion, ад гр. orchestra = пляцоўка перад сцэнай для хору ў старажытнагрэчаскім тэатры)

назва розных механічных музычных інструментаў, якія знешнім выглядам нагадваюць арган.

арккасе́канс

(ад лац. arcus = дуга + касеканс)

мат. вугал, касеканс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

аркката́нгенс

(ад лац. arcus = дуга + катангенс)

мат. вугал, катангенс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

аркко́сінус

(ад лац. arcus = дуга + косінус)

мат. вугал, косінус якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

арко́зы

(фр. arcose)

буйназярністыя пясчанікі, якія ўтварыліся ў выніку цэментацыі прадуктаў руйнавання гранітаў, гнейсаў — зерняў кварцу, палявога шпату, слюды.

арксе́канс

(ад лац. arcus = дуга + секанс)

мат. вугал, секанс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

арксі́нус

(ад лац. arcus = дуга + сінус)

мат. вугал, сінус якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

арктаге́я

(н.-лац. arctogea, ад гр. arktos = поўнач + ge = зямля)

адзін з асноўных зоагеаграфічных абшараў, які ахоплівае Галарктычную, Індамалайскую і Эфіопскую зоагеаграфічныя вобласці, што характарызуюцца агульнасцю паходжання жывёльнага свету.

аркта́нгенс

(ад лац. arcus = дуга + тангенс)

мат. вугал, тангенс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

аркто́за

(н.-лац. arctosa)

павук сям. ліказідаў, які жыве па берагах вадаёмаў.