Verbum

арлеа́н

(фр. orléans, ад Orléans = назва горада ў Францыі)

1) расліна сям. арлеанавых, пашыраная ў тропіках Паўд. Амерыкі;

2) аранжавы фарбавальнік з пладоў гэтай расліны.

арлекі́н

(іт. Arlecchino)

1) традыцыйны персанаж італьянскай камедыі масак, дасціпны слуга-блазан у касцюме з рознакаляровых шматкоў і ў чорнай паўмасцы;

2) перан. блазан.

арлекіна́да

(іт. arlecchinata)

1) невялікія тэатральныя сцэнкі, у якіх галоўнай дзеючай асобай з’яўляецца арлекін;

2) перан. блазенства, штукарства, камедыянцтва.

арло́н

(англ. orlon)

тое, што і нітрон.

армабето́н

[ад арма(тура) + бетон]

узмоцненыя арматурай канструкцыі з бетону.

арма́да

(ісп. armada = флот)

вялікае злучэнне ваенных караблёў або самалётаў, якія дзейнічаюць узгоднена;

Вялікая а. — буйны ваенны флот іспанскага караля Філіпа II, накіраваны ў 1588 г. для заваявання Англіі і знішчаны англійскім флотам і штормам.

армадзі́л

(ісп. armadillo = браняносец)

жывёла атрада непаўназубых, цела якой пакрыта панцырам з рагавых шчыткоў; пашырана ў Амерыцы; браняносец.

армапластабето́н

(ад лац. armo = напаўняю + гр. plastos = вылеплены + бетон)

бетон, у якім вяжучымі рэчывамі з’яўляюцца некаторыя сінтэтычныя смолы.

арма́тар

(лац. armator = узброены)

тое, што і капер 1.

армато́лы

(ад іт. armato = узброены чалавек)

атрады ўнутранай аховы на службе ў турэцкага ўрада ў час знаходжання Грэцыіпад асманскім панаваннем (17—19 ст.), а ў 1821—1829 гг. — удзельнікі нацыянальна-вызваленчай рэвалюцыі.