Verbum

самалёт, ✂, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і нерухомымі крыламі.

• Транспартны с.
• Ваенны с.

◊

• Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, ✂. Самалётнае абсталяванне.

самалёта...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да самалётаў, напр. самалётабудаўнік, самалётарамонтны.

самалётабудаванне, ✂, н.

Вытворчасць самалётаў.

|| прым. самалётабудаўнічы, ✂.

самалётаваджэнне, ✂, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

самалюбівы, ✂.

Які вылучаецца абвостраным самалюбствам.

• С. характар.

самалюбства, ✂, н.

Пачуццё ўласнай годнасці, якое звычайна спалучаецца з раўнівымі адносінамі да думкі пра сябе іншых людзей.

• Хваравітае с.

самамэта, ✂, ж.

Мэта, дасягненне якой не з’яўляецца сродкам для дасягнення іншых мэт.

• Для музыканта тэхніка не с.

саман, ✂, м.

Цэгла-сырэц, зробленая з сумесі гліны, гною, саломы або якіх-н. валакністых матэрыялаў.

|| прым. саманны, ✂.

саманабыты, ✂.

Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.

саманаводны, ✂, (спец.).

Які аўтаматычна наводзіцца на цэль.

• Саманаводная ракета.